เล่าประสบการณ์ผ่านยางรัดถุงแกง

เคยมั้ยที่บางครั้งเจอกับยางรัดถุง ที่ไม่รู้จะแกะมันยังไง จนต้องเอามีดหรือกรรไกรตัดออก แล้วเคยมีประสบการณ์ที่อยู่ๆ ยางมันก็ดีดใส่หน้าบ้างมั้ย หรือ ตัดถุงจนมันหกเลอะเทอะ หรือบางทีก็เผลอจนไปตัดโดยนิ้วตัวเอง มันเป็นเพราะอะไรกันนะ แล้วทำไมถึงต้องมาอธิบายเรื่องนี้

การเปรียบเทียบ

  • ถุงแกง – เปรียบเสมือนภาชนะที่ใส่อาหาร หรือสิ่งของที่เราต้องการ มันคือเป้าหมายในชีวิตของเรา สิ่งที่เราต้องการได้มา
  • ยางรัด – เปรียบเสมือนปัญหา อุปสรรค ที่เราต้องแก้ ก่อนที่เราจะประสบความสำเร็จในเป้าหมายที่หวังเอาไว้

วิธีการแกะถุงเอง มันก็คือ วิธีการแก้ปัญหาของเรานั่นเอง

ถ้าเราค่อยๆ แกะ ค่อยๆ ดูว่าเขารัดจากตรงไหน พอเราจับทางได้ มันก็จะง่าย เราจะแกะยางได้อย่างมีระบบ มีระเบียบแบบแผน สามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างราบรื่น เป็นขั้นเป็นตอน มีการศึกษาที่มาของปัญหา วิเคราะห์ และหาวิธีการ ซึ่งต้องใช้ระยะเวลา และความอดทน

แต่ถ้าเราชอบแบบรวบรัด แบบหนีจากปัญหาไปเลย แต่ไปถึงเป้าหมายเหมือนกัน เราอาจเลือกที่จะตัดยางออก บางครั้งมันถูกวางเงื่อนไขบางอย่างไว้ เมื่อยางขาดออกจากกัน มันจะสะบัด และดีดไปตามทิศทางทีี่คาดเดาไม่ได้ ซึ่งแน่นอนว่า มันมีโอกาสที่จะดีดใส่หน้าเรา สิ่งที่ได้จากการเลือกแก้ปัญหาแบบนี้คือ ความรวดเร็ว แต่อาจเจ็บตัว หรือ มีสิ่งที่ต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวด โดยใช้เวลาอันสั้น

ถ้าเลือกที่จะไม่ตัดยางล่ะ เลือกที่จะตัดก้นถุงแทน แล้วเทมันออก มันก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ทำให้ได้เป้าหมายเหมือนกัน และใช้ระยะเวลาน้อยพอๆ กับการตัดยาง แต่มันจะมีซักครั้งแหละ ที่เราตัดพลาด ตัดไปโดยจุดสำคัญ หรือ พลาดทำมันหก มันก็เหมือนเราพยายามแก้ปัญหาแบบขอไปที ปัญหาไม่ได้ถูกแก้ไข ยางมันก็ยังรัดถุงเองอยู่ มันไม่ได้หลุดออก แต่เราเลือกที่จะใช้วิธีอื่น เพื่อได้มาซึ่งเป้าหมายในชีวิต จะเรียกว่าใช้ทางลัดก็คงไม่ผิด แต่ทางลัดมันก็ต้องเสี่ยง เราอาจจะสูญเสียโอกาสดีๆ ที่ผ่านเข้ามาครั้งเดียวในชีวิตก็เป็นได้

ซึ่งวิธีการเอายางออกจากถุงแกงมันก็มีได้หลายทาง หลายวิธี ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของคน ส่วนผมเองผมพยายามสอนลูกให้แกะยางออกจากถุง พยายามอย่าตัด แกะให้ถึงที่สุดก่อน ถ้าไม่ได้เราค่อยตัด เราต้องเรียนรู้การแก้ไขปัญหา เราอย่าหันหน้าหนีปัญหา ยางมันอยู่ตรงหน้าเราแล้ว เราแค่แกะมันออก เราก็จะได้กินของที่อยู่ข้างใน!! ความสำเร็จก็เช่นกัน มันไม่มีความสำเร็จใดได้มาง่ายๆ เราต้องสั่งสมประสบการณ์เท่าถึงนั้นถึงจะได้มันมา