เข้าไปสู่ร่มกาเสาวภัค อีกคนหนึ่งแล้วสำหรับนายสิทธิโชค ปรางค์ทอง งานนี้มีขึ้นเมื่อ 22 มีนาคม 2551 เป็นงานที่จัดขึ้นวันเดียว บวชเช้าและ เลี้ยงพระเพล ทำให้เพื่อน ๆ ค่อนข้างสะดวก เนื่องจากเดินทางครั้งเดียว งานนี้ก็มากันค่อยข้างเยอะเลยทีเดียว เท่าที่จำได้จะมี ผม เส เดียร์ กบ เก่ง โอ๊ะ(รั่ว) โอ๊ะ(รัง) แฉะ+เด็ก ชัย เอ็ด ต่อ โนช กอล์ฟ+อ้อ น๊อต+มิลค์ อ้อ(พจ) อ้อ(เบญ) ก้อย ขวัญ โน่ รวม ๆ แล้วก็ 22 คน ได้ 2 โต๊ะพอดี
ตอนพระบวชเสร็จ พวกผมก็มารอพระฉันเพลที่บ้าน แต่เนื่องจากใช้เวลานาน จึงมีคนเปิดวงปั่นแปะเล่นกัน (มันทำเหมือนตอน ม.ปลายเลย) เล่นกันใต้ต้นไม้ แบบไม่เกรงใจใคร – -a อยากเห็นตอน มีรถตำรวจขับผ่านมาจัง ว่ามันจะเป็นยังไง ปั่นแปะ มันสนุกตรงที่มัน “ยัก” กันไป ยักกันมาแน่แหละ ยัก ความหมายคล้ายกับคำว่า “ยืม” น่ะแหละ แต่ใช้คำนี้ในกรณีนี้ครับ สมมุติว่าผม “แทงหัว” ไป 10 บาท นาย.ก มายักของผม ไป “แทงก้อย” 10 บาท (นาย.ก ไม่ได้ลงเงิน) ถ้าเจ้ามือเปิดแล้ว “ออกหัว” ผมจะได้เงินจาก นาย.ก 20 บาท เพราะนาย.ก ยักผมไป 10 อีก 10 บาทคือเงินที่ผมได้จากการแทง ซึ่งใครที่ “ยัก” จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบเงินนั้นแทนเจ้ามือ
แต่ถ้า “ออกก้อย” ผมเสียครับ เงิน 10 บาท ที่ นาย.ก ยักของผมไปก็ “ได้ไปเลย” อนึ่งว่า คนที่ “ยัก” คือ “เจ้ามือ” นั่นเอง
ปล. โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน การพนันเป็นสิ่งผิดกฏหมาย
