ใกล้สงกรานต์แล้วแ้ท้ ๆ แต่เมฆหมอกกลับอึมครึม ท้องฟ้าไม่สดใส อากาศสบายๆ ไม่ร้อนจัด เป็นวันที่น่านอนอีกวัน กับบทเพลงเบาๆ เสียงเปียโนอันไพเราะ ขับกล่อมโสตประสาทให้อยากหลับใหลเหลือเกิน ถึงจะนั่งฟังอย่างตั้งใจ หลับตาเพื่อซืมซับความหมายของเพลง ปลดปล่อยความสุนทรีล่องลอยไปตามอารมณ์ ด้วยความเหว่ว้า เหงา และอะไรอีกต่างๆนานา ปะปนคละเคล้า จนสติในการฟังเพลงที่มีอยู่กับ ระเหิดหายไปจากภวังค์ ยิ่งฟังก็ยิ่งเศร้า มันช่างห่างไกลเหลือเกิน เกินความรู้สึกจะหยั่งถึงได้ ณ ช่วงเวลานี้ ผมกลับมาพบตัวเองอีกในมุมหนึ่ง มุมที่เคยสุนทรี มีความสุข คุณเคยพิมพ์ตัวอักษร ลงบนคีย์บอร์ด ไปตามจังหวะเพลงบ้างมั้ย ลองดู หลับตาแล้วลองสัมผัสอารมณ์แบบผมดู ตัวอักษรมันจะออกมาจากอารมณ์ และความรู้สึก จากดนตรีที่กำลังกระตุ้นความสงบในห้วงลึกในจิตใจมนุุษย์ให้ตื่นขึ้นมา
วันนึงผมถามตัวเอง ผมเป็นอะไร บางเวลาคนเราอาจต้องการใครซักคนที่เป็นคนที่เข้าใจเราที่สุด ใครซักคน ที่จะพูดคุย ให้คำปรึกษาปลอบโยนเรา ให้กำลังใจเรา ชี้แนวทาง และบอกได้ว่าเรากำลังเป็นอะไร
[podcast]https://moremeng.in.th/wp-content/uploads/2009/04/06-track-6.mp3[/podcast]
